Wat bewoog mijn troost?

#Initiatiefnemer van de Week Dekla Asulin #post2

Ik zal beginnen met te zeggen dat alleen al het schrijven van deze reeks berichten GROOT uit mijn comfortzone stapt!

Maar als ik iets in het leven heb geleerd, is het dat de beste dingen naar boven komen als ik durf. En dus schrijf ik hier, tegen mijn natuurlijke instinct in, 6 berichten in één week 😊

Ik denk dat ik lang voordat ik ondernemer werd, voordat ik überhaupt investeerder werd, het inzicht moest omarmen dat ik, om goed te kunnen leven, voor de toekomst van mijn gezin te zorgen en mijn voet van het gaspedaal te halen, moest diskettes verwisselen.

Ik ben opgegroeid in Hazor HaGalilit - een ontwikkelingsstad in het noorden met een pastoraal landschap en berglucht (dat is min of meer), in een huis zonder "financiële rug" en zonder veel mogelijkheden voor persoonlijke ontwikkeling.

Het enige dat ik wist waren een heleboel glazen plafonds waar maar weinigen doorheen konden breken.

Maar vanaf heel jonge leeftijd ontdekte ik dat als mij werd verteld dat het onmogelijk is, ik van het ‘mogelijke’ een Olympische sport maakte.

Dus deed ik er alles aan om de glazen plafonds, de een na de ander, te doorbreken.

En ze vielen er absoluut voor..., ik heb een bachelor rechten gedaan, stage gelopen bij een van de toonaangevende kantoren op bankgebied, waar ik ook een aantal jaren als advocaat ben doorgegaan, gaandeweg heb ik een opleiding gevolgd van 4 jaar studie vastgoedtaxaties aan het Technion (waarom niet, het zij zo), en later ging ik werken in een speciaal kredietsysteem bij Bank Agud, en vrij snel werkte ik me op tot managementfuncties.

Ik geloofde echt dat ik alles had bereikt. Een goed salaris, een carrière- en werkgelegenheidsstabiliteit en veel goede en geliefde vrienden die deel uitmaakten van mijn dagelijkse landschap op de werkplek.

En ik voelde me erg op mijn gemak. Zo'n comfortabele gouden kooi...

Maar naarmate de jaren verstreken en ik te veel dagen besteedde aan het bereiken van mijn professionele doelen, besefte ik dat ik op financieel vlak op het verkeerde been stond. Vol gas in neutraal.

Naast het bijna volledige verlies van mijn persoonlijke vrijheid en het opdragen ervan aan mijn werkgever, besefte ik dat ik niet op deze manier voor de financiële toekomst van mijn kinderen zou kunnen zorgen en ieder van hen een goed financieel startpunt in het leven zou geven.

Het is tenslotte de toekomst van de kinderen wat ons drijft, toch?

Dus precies op een kruispunt in mijn carrière, toen ik probeerde te begrijpen waar ik heen ging en waar ik heen wilde en vooral hoe ik meer inkomsten kon genereren zonder opnieuw in een gekke routine te vervallen, ontmoette ik een vastgoedondernemer die mij voorstelde naar de wereld van vastgoedbeleggingen in de VS.

Misschien besloot ik voor het eerst in mijn professionele leven te stoppen en besefte ik dat 'comfortabel' mij tegenhield en beperkte.

En hoewel het een nieuwe wereld was en zelfs een beetje beangstigend, werkte ik als liefhebber van uitdagingen (en supertalent - zie Olympische sporten hierboven) samen met mijn partner Sherri, die al jaren fulltime verpleegster is en een vastgoedmakelaar. deskundige advocaat, en samen bestormden we de VS (nou ja, Cincinnati Ohio) en deden we geweldige salto's.

De afgelopen jaren hebben we onze portefeuille met winstgevende eigendommen in Milwaukee opgebouwd, die voor ons lopende inkomsten genereert, en we vergroten het kapitaal gestaag.

Tegelijk met het opbouwen van onze portefeuille zijn we zo’n tweeënhalf jaar geleden begonnen om investeerders te helpen geld te genereren uit winstgevende investeringen en ondertussen hebben wij en onze investeerders ongemerkt (niet echt 😊) enkele tientallen deuren in Milwaukee.

Wanneer Shari en ik onze diepgaande gesprekken voeren over onroerend goed en het leven (3-4 keer per dag, in kleine hoeveelheden), zeggen we altijd dat als we het wisten, toen we elkaar vele, vele jaren geleden op de rechtenstudie ontmoetten (de het exacte aantal is opgeslagen in het systeem), wat we vandaag de dag weten en durven. Zelfs dan zouden we, in plaats van tijd te verspillen aan de ratrace, vandaag op een eiland landen met een mojito in de hand terwijl het geld voor ons werkt.

Maar dan herinneren we ons ook dat we zonder het pad dat we hebben gevolgd, ondanks alle uitdagingen en hobbels en zonder onszelf elke keer in het diepe water te duwen, niet zouden zijn wie we nu zijn.

Schrijf me in de reacties: wat was de trigger die je uit je comfortzone haalde en in de wereld van vastgoedbeleggingen terechtkwam?

Tot morgen 😊